Ganesha uważany jest za nadzwyczaj pomyślną Istotę rozpoczynającą wszystkie przedsięwzięcia. Jest to najbardziej popularne bóstwo panteonu hinduistycznego, Hindusi nie wyobrażają sobie rozpoczęcia jakiegokolwiek przedsięwzięcia bez modlitwy do pana Ganeshy.
Jedna z legend opisuje dlaczego tak się zdarzyło. Otóż żona pana Shivy, bogini Parvatti, pragnęła wziąć kąpiel. Nie chciała, aby ktokolwiek wchodził do jej pokoju kąpielowego, dlatego na straży postawiła swojego syna Ganeshę, mówiąc mu, że nikt nie może przekroczyć progu jej pokoju kąpielowego. Niestety w tym momencie zbliżył się pan Shiva, który zażądał, aby Ganesha go wpuścił. Doszło między nimi do szarpaniny, podczas której wściekły Shiva, nie przyzwyczajony do tego, że ktokolwiek odmawia mu czegokolwiek, wpadł w szał i odciął Ganeshy głowę, po czym rozwścieczony poszedł zobaczyć się z boginią Parvatti.
Ta była bardzo zaskoczona tym, jak Shiva wszedł i co się stało z Ganeneshą. Kiedy usłyszała że Sziva odciął mu głowę, wpadła w szał i wymusiła na nim, żeby Shiva przywrócił mu głowę pierwszej istoty, która będzie przechodziła. Traf chciał, że przechodził akurat słoń… I tak oto, według jednego z podań, Ganesha dostał głowę słonia.
Ale aby wynagrodzić mu tę sytuację pan Shiva obiecał, że od tego momentu będzie we wszystkich modlitwach wymieniany nawet przed nim. Ganesha stał się również patronem świętej sylaby Om, która sama w sobie jest bardzo transformująca i korzystna. I tak też się stało, od tego czasu wszystkie modlitwy, rytuały i ceremonie religijne w Indiach zaczyna się od przywołania pana Ganeshy.
Tak naprawdę energia Ganeshy jest energią potężnej transformacji duchowej, i pomijając ten słodki bajkowy aspekt, który najczęściej jest przedstawiany jako komercyjna pamiątka, trzeba pamiętać, że jest to niezwykle potężna transformująca energia, będąca z nami od czasów prapoczątków naszych dziejów.
Oczywiście wszystkie ceremonie rytualne mają na celu zadowolenie Boga, oraz Guru. Sai Satcharitra, Święta księga o życiu Sai Baby, opisuje dwa typy wielbienia Boga foremnego i bezforemnego, czyli Bieguna Brahma i Saguna Brahma, podkreślając jednak, że wielbienie Boga w formie jest konieczne na pewnym etapie rozwoju i tylko ono może nas doprowadzić do szerszego i głębszego wielbienia Boga bezforemnego.
Jednak wszystkie te hinduskie rytuały są piękne i bardzo mocno pokazują oddanie wykonujących je osób. Dlatego też, aby wyjść naprzeciw kulturze Indii, z których wywodzi się ukochany Sai Baba i my w ten sposób rozpoczęliśmy postawienie symbolicznego kamienia węgielnego pod aszram, aby zapewnić wszystkim biorącym w tym udział jak największą łaskę i jak największą ilość błogosławieństw.
22 sierpnia 2020r. Obchodzono święto Ganesh Czaturthi, czyli urodziny pana Ganeshy – hinduskiego bóstwa o głowie słonia. W tym dniu spotkaliśmy się w 15 osób w jaskini solnej w Maryno 9 (na posiadłości Renaty), która jest kamieniem węgielnym pod budowę aszramu.
Prosiliśmy o najlepsze błogosławieństwa dla tego przedsięwzięcia. Aby je pozyskać, wykonana została pudża, czyli ceremonia mająca przynieść pomyślność i łaskę pana Ganeshy. Ofiarowane zostały owoce – jako owoc naszego oddania, kwiaty – jako kwiat czystości naszego serca, kadzidełka, kokosy (dążenie do oświecenia), które zostały rozbite przez Dominika przed padukami (sandałami) Sathya Sai Baby.
Ceremonii pudży do pana Geneshy, oraz 1008 razy wyrecytowanej mantry do pana Geneshy, towarzyszyła ceremonia ognia ofiarnego agnihotry. Agnihotra, jest to święty proces ofiarowania ognia Bogu Shivie i panu Rudrze. Wiadomo od wieków, że ogień ma potężne właściwości transformacyjne, ale też ma właściwości wypalania wszelkiej negatywnej karmy i oczyszczania zarówno przestrzeni jak i serc ludzkich. Zasadniczo, ogień agnihotry rozpala się o wschodzie i zachodzie słońca, ale jest też specjalny typ agnihotry, nazywamy vyahruti homa. Wykonywany o dowolnej porze dnia, w szczególnie pomyślne dni, na przykład rozpoczynania nowych przedsięwzięć albo świąt duchowych dla uczczenia ich podniosłego charakteru.
W grocie solnej odbyła się tego dnia pudża do pana Ganeshy w intencji proszenia go o łaskę na błogosławieństwo duchowe dla całego tego przedsięwzięcia. Odprawiona została też agnihotra okazjonalna, podczas której Bóg ognia symbolicznie otrzymał ofiarę w postaci mantry oraz płynnego ghi od każdej z osób znajdującej się wtedy w jaskini.
Ceremonię pudży oraz agnihotry prowadziła Kasia Neelavathi Stankiewicz, która przywiozła z Warszawy święte paduki, czyli sandały Sai Baby. Przy ceremonii obecna była również szata Sai Baby oraz lingam, który przywieziony został z Indii, z miejsca, gdzie Sai Baba medytował.
Zabrany z tej ceremonii popiół zmieszany został wraz z vibhuti zmaterializowanym przez Sathya Sai Babę oraz popiołem udi, pochodzącym z paleniska w meczecie Shirdi Sai Baby. Mieszanka tych popiołów została również zmieszana z częściami kokosów, które jako symbol obfitości, zgodnie z hinduską tradycją zostały ofiarowane panu Ganeszy. Dominik w centralnym miejscu działki przeznaczonej pod budowę aszramu wykopał dziurę w ziemi i wszystko to razem, jako symbol pomyślności, zostało zakopane przez wszystkich zgromadzonych, gdzie każdy symbolicznie wrzucał kawałek kokosa oraz zmieszane popioły jako wyjątkowo szczęśliwy fundament i duchowe podwaliny na to wspaniałe przedsięwzięcie.
Na koniec, pierwotny właściciel działki, Boguś, odśpiewał pierwszą anuvakę z Rudrastakham.
Następnego dnia, 23.08.2020 r., u Kasi Neelavathi Stankiewicz na 2 kokosach, które nie zostały ofiarowane Ganeshy i owocach, które zostały poświęcone, nastąpiła materializacja vibhuti.
Teraz pozostaje tylko wierzyć, że te błogosławieństwa na stałe zostaną na terenie aszramu, oddziałując również na wszystkie działające w nim osoby, a także osoby, które będą pielgrzymować do tego naszego małego „Prashanti Nilayam”, i że odnajdą w tym miejscu najczystsze wibracje radości, miłości i spokoju w sercu.
Z bożym błogosławieństwem.
Om, Shanti, Shanti, Shanti,
lokah samastah sukhino bhavantu.
